-
121 напрасный
прл1) бесполезный vain, futileнапра́сная попы́тка — futile/vain attempt
все на́ши уси́лия бы́ли напра́сны — all our efforts were futile/went for nothing/came to naught; it was all lost trouble
2) несправедливый groundless, unfoundedк сча́стью, наши стра́хи/подозре́ния оказа́лись напра́сными — fortunately, our fears/suspicions proved groundless/unfounded
-
122 необоснованный
прлgroundless, unfounded; ошибочный unsoundнеобосно́ванные стра́хи — groundless/unfounded fears
его́ план сочли необосно́ванным — his plan was considered/regarded unsound
-
123 vanum
I.Lit. (rare;II.not in Cic.): sed illos Exspectata seges vanis elusit aristis,
Verg. G. 1, 226:leve ac vanum granum,
Col. 2, 9, 13:ne vana urbis magnitudo esset,
Liv. 1, 8, 5:vanior jam erat hostium acies,
id. 2, 47, 4:videtis ordines raros, cornua extenta, mediam aciem vanam et exhaustam,
Curt. 4, 14, 14:vanam aciem esse ratus,
i. e. thin, weak, id. 4, 14, 8: non vanae redeat sanguis imagini, i. e. to the shade of the dead (so called as being without a body), Hor. C. 1, 24, 15; 3, 27, 41.—Trop., empty as to purport or result, idle, null, groundless, unmeaning, fruitless, vain (freq. and class.): omnes dant consilium vanum, Enn. ap. Front. Ep. 2, 13 (Trag. Rel. v. 419 Vahl.):2.falsum aut vanum aut fictum (opp. vera),
Ter. Eun. 1, 2, 24:oratio,
Cic. Lael. 26, 98: vana quaedam atque inania polliceri. id. Planc. 42, 101:vana falsaque,
Plin. 30, 2, 5, §14: res tumida, vana, ventosa,
Sen. Ep. 84, 11:orationi vanae crediderunt,
idle, delusive, Cic. Rosc. Am. 40, 117:non bellum sed vanam imaginem belli insedisse,
Liv. 3, 16, 5:verba,
Ov. M. 13, 263:convicia,
id. ib. 9, 303:historiae,
Quint. 1, 8, 20:argumentum,
id. 7, 2, 34:error,
Lucr. 1, 1068:agitatio armorum,
Liv. 7, 10, 8:metus,
Hor. C. 1, 23, 3; Ov. H. 16, 342:gaudia,
Hor. Ep. 2, 1, 188:spes,
Ov. M. 14, 364:ira,
Val. Fl. 8, 374; Liv. 1, 10, 4:fides,
Verg. A. 4, 12:omen,
Ov. M. 2, 597:vox auguris,
id. ib. 3, 349:cuspis,
id. ib. 8, 346:pila omnia,
Liv. 7, 23, 8:pleraque tela,
id. 30, 10, 13:ensis,
id. 7, 10, 9:ictus,
id. 34, 39, 2:promissa,
Tac. A. 3, 16:vana et irrita testamenta,
Suet. Calig. 38:vaniore dicendi genere inflata (gens),
Quint. 12, 10, 17:sententiarum vanissimus strepitus,
Petr. 1.—With abl.:postquam equestris pugna effectu quam conatibus vanior erat,
Liv. 7, 7, 8:oratio non suis vana laudibus, non crimine alieno laeta,
id. 4, 41, 1.—Subst.: vānum, i, n., emptiness, nothingness, naught:3.ad vanum et irritum redacta victoria,
brought to nothing, Liv. 26, 37, 8:nec tota ex vano criminatio erat,
i. e. groundless, without cause, id. 33, 31, 4:ex vano habere spem,
id. 27, 26, 1:cedit labor in vanum,
Sen. Hippol. 182. — Plur.:haud vana adtulere,
Liv. 4, 37, 6.— Neutr. plur. adverb.:ut vidit (Arruntem) laetantem animis ac vana tumentem,
i. e. vainly, with vain show, Verg. A. 11, 854.—With gen.:corruptus vanis rerum,
Hor. S. 2, 2, 25:vana rumoris,
Tac. A. 4, 59.—Vanum est, with subject-clause:B.vanum arbitror esse circa canis ortum angues candidos membranam eam exuere,
Plin. 30, 3, 8, § 25.—Transf., of persons, false, lying, deceptive, delusive, untrustworthy:2.vanus et perfidiosus et impius,
false, Cic. Quint. 6, 26:vanus mendaxque,
Verg. A. 2, 80:haruspices,
Cic. Div. 1, 19, 36:haec mihi non vani (neque erat cur fallere vellent) Narravere senes,
i. e. veracious, Ov. M. 8, 721; cf.:ingenium dictatoris,
Liv. 1, 27, 1:vane Ligus frustraque animis elate superbis,
Verg. A. 11, 715:vir omnium vanissimus,
Vell. 2, 30, 1:invidia vulgi vanum ingenium dictatoris corrupit,
weak, wavering, Liv. 1, 27, 1:ne irrisus ac vanus iisdem castris assideret, etc.,
in vain, Tac. H. 2, 22 fin. —With gen.:aut ego (i. e. Juno) veri Vana feror,
Verg. A. 10, 631:voti vanus,
i. e. deceived, Sil. 12, 261:turba vana sanctitudinis,
App. de Deo Socr. p. 43, 1.—Esp., vainglorious, ostentatious, boastful, vain:Cn. Lentulus perincertum stolidior an vanior,
Sall. H. 4, 35 Dietsch ad loc.:laudare se vani, vituperare stulti est,
Val. Max. 7, 2, ext. 8.—With abl.:hunc ingenio vanum Aetoli inpulerant in spem regni,
Liv. 35, 47, 7.—Hence, adv.: vānē, idly, vainly (post-class.):vane gaudere,
Tert. Apol. 49:vanius excogitatum,
App. Mag. p. 300, 41:praecavere vanissime,
Tert. Pud. 1. -
124 vanus
I.Lit. (rare;II.not in Cic.): sed illos Exspectata seges vanis elusit aristis,
Verg. G. 1, 226:leve ac vanum granum,
Col. 2, 9, 13:ne vana urbis magnitudo esset,
Liv. 1, 8, 5:vanior jam erat hostium acies,
id. 2, 47, 4:videtis ordines raros, cornua extenta, mediam aciem vanam et exhaustam,
Curt. 4, 14, 14:vanam aciem esse ratus,
i. e. thin, weak, id. 4, 14, 8: non vanae redeat sanguis imagini, i. e. to the shade of the dead (so called as being without a body), Hor. C. 1, 24, 15; 3, 27, 41.—Trop., empty as to purport or result, idle, null, groundless, unmeaning, fruitless, vain (freq. and class.): omnes dant consilium vanum, Enn. ap. Front. Ep. 2, 13 (Trag. Rel. v. 419 Vahl.):2.falsum aut vanum aut fictum (opp. vera),
Ter. Eun. 1, 2, 24:oratio,
Cic. Lael. 26, 98: vana quaedam atque inania polliceri. id. Planc. 42, 101:vana falsaque,
Plin. 30, 2, 5, §14: res tumida, vana, ventosa,
Sen. Ep. 84, 11:orationi vanae crediderunt,
idle, delusive, Cic. Rosc. Am. 40, 117:non bellum sed vanam imaginem belli insedisse,
Liv. 3, 16, 5:verba,
Ov. M. 13, 263:convicia,
id. ib. 9, 303:historiae,
Quint. 1, 8, 20:argumentum,
id. 7, 2, 34:error,
Lucr. 1, 1068:agitatio armorum,
Liv. 7, 10, 8:metus,
Hor. C. 1, 23, 3; Ov. H. 16, 342:gaudia,
Hor. Ep. 2, 1, 188:spes,
Ov. M. 14, 364:ira,
Val. Fl. 8, 374; Liv. 1, 10, 4:fides,
Verg. A. 4, 12:omen,
Ov. M. 2, 597:vox auguris,
id. ib. 3, 349:cuspis,
id. ib. 8, 346:pila omnia,
Liv. 7, 23, 8:pleraque tela,
id. 30, 10, 13:ensis,
id. 7, 10, 9:ictus,
id. 34, 39, 2:promissa,
Tac. A. 3, 16:vana et irrita testamenta,
Suet. Calig. 38:vaniore dicendi genere inflata (gens),
Quint. 12, 10, 17:sententiarum vanissimus strepitus,
Petr. 1.—With abl.:postquam equestris pugna effectu quam conatibus vanior erat,
Liv. 7, 7, 8:oratio non suis vana laudibus, non crimine alieno laeta,
id. 4, 41, 1.—Subst.: vānum, i, n., emptiness, nothingness, naught:3.ad vanum et irritum redacta victoria,
brought to nothing, Liv. 26, 37, 8:nec tota ex vano criminatio erat,
i. e. groundless, without cause, id. 33, 31, 4:ex vano habere spem,
id. 27, 26, 1:cedit labor in vanum,
Sen. Hippol. 182. — Plur.:haud vana adtulere,
Liv. 4, 37, 6.— Neutr. plur. adverb.:ut vidit (Arruntem) laetantem animis ac vana tumentem,
i. e. vainly, with vain show, Verg. A. 11, 854.—With gen.:corruptus vanis rerum,
Hor. S. 2, 2, 25:vana rumoris,
Tac. A. 4, 59.—Vanum est, with subject-clause:B.vanum arbitror esse circa canis ortum angues candidos membranam eam exuere,
Plin. 30, 3, 8, § 25.—Transf., of persons, false, lying, deceptive, delusive, untrustworthy:2.vanus et perfidiosus et impius,
false, Cic. Quint. 6, 26:vanus mendaxque,
Verg. A. 2, 80:haruspices,
Cic. Div. 1, 19, 36:haec mihi non vani (neque erat cur fallere vellent) Narravere senes,
i. e. veracious, Ov. M. 8, 721; cf.:ingenium dictatoris,
Liv. 1, 27, 1:vane Ligus frustraque animis elate superbis,
Verg. A. 11, 715:vir omnium vanissimus,
Vell. 2, 30, 1:invidia vulgi vanum ingenium dictatoris corrupit,
weak, wavering, Liv. 1, 27, 1:ne irrisus ac vanus iisdem castris assideret, etc.,
in vain, Tac. H. 2, 22 fin. —With gen.:aut ego (i. e. Juno) veri Vana feror,
Verg. A. 10, 631:voti vanus,
i. e. deceived, Sil. 12, 261:turba vana sanctitudinis,
App. de Deo Socr. p. 43, 1.—Esp., vainglorious, ostentatious, boastful, vain:Cn. Lentulus perincertum stolidior an vanior,
Sall. H. 4, 35 Dietsch ad loc.:laudare se vani, vituperare stulti est,
Val. Max. 7, 2, ext. 8.—With abl.:hunc ingenio vanum Aetoli inpulerant in spem regni,
Liv. 35, 47, 7.—Hence, adv.: vānē, idly, vainly (post-class.):vane gaudere,
Tert. Apol. 49:vanius excogitatum,
App. Mag. p. 300, 41:praecavere vanissime,
Tert. Pud. 1. -
125 беспричинный
1. causeless2. motiveless3. uncaused4. groundless; unfounded -
126 необоснованный
1. unreasonable2. causeless3. groundless4. arbitrary5. arrogation6. ill-founded7. ungrounded8. unfounded9. unsoundСинонимический ряд:неосновательно (проч.) без всяких оснований; без всякого основания; без малейшего основания; без оснований; беспочвенно; голословно; неосновательно -
127 ongefundeerd
♦voorbeelden:1 ongefundeerde aanklacht/argumenten • unfounded/groundless charge, unsubstantial arguments -
128 безосновательный
adj. groundless, unfoundedРусско-английский словарь математических терминов > безосновательный
См. также в других словарях:
Groundless — Ground less, a. [AS. grundle[ a]s bottomless.] Without ground or foundation; wanting cause or reason for support; not authorized; false; baseless; as, groundless fear; a groundless report, rumor, or assertion. {Ground less*ly}, adv. {Ground… … The Collaborative International Dictionary of English
groundless — I adjective baseless, empty, erroneous, fallacious, false, ill founded, inaccurate, paralogistic, unfounded, unjustifiable, unreal, unreasonable, unsound, unsubstantiated, unsupported, unsustainable, unsustained, untenable, untrue, unwarranted,… … Law dictionary
groundless rumor — index hearsay Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
groundless story — index canard Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
groundless — O.E. grundleas bottomless, unfathomable, vast; see GROUND (Cf. ground) (n.) + LESS (Cf. less). Figurative sense of unfathomable is from early 14c. Related: Groundlessly; groundlessness … Etymology dictionary
groundless — *baseless, unfounded, unwarranted Analogous words: unsupported, unsustained (see corresponding affirmative verbs at SUPPORT) … New Dictionary of Synonyms
groundless — [adj] without reason, justification baseless, bottomless, causeless, chimerical, empty, false, flimsy, foundationless, gratuitous, idle, illogical, illusory, imaginary, unauthorized, uncalled for, unfounded, unjustified, unprovoked, unsupported,… … New thesaurus
groundless — ► ADJECTIVE ▪ not based on any good reason … English terms dictionary
groundless — [ground′lis] adj. without reason or cause; unjustified groundlessly adv. groundlessness n … English World dictionary
groundless — [[t]gra͟ʊndləs[/t]] ADJ: usu v link ADJ If you say that a fear, accusation, or story is groundless, you mean that it is not based on evidence and is unlikely to be true or valid. Fears that the world was about to run out of fuel proved groundless … English dictionary
groundless — ground|less [ˈgraundləs] adj not based on facts or reason ≠ ↑well founded ▪ Fortunately my suspicions proved groundless . ▪ Mr Kay s lawyer said the accusations were groundless … Dictionary of contemporary English